Verjaardag in Su!

Maandag ontving ik vanuit Nederland het meest geweldige verjaardagscadeau dat jullie me hadden kunnen geven! Dankzij de liefste Tobi kreeg ik vanuit alle landen en van allemaal verschillende vrienden en familie super lieve felicitaties in een 20 minuten durend filmpje. Ik kreeg het op stage en jongens ik heb echt mn best moeten doen om niet hier op ’t kantoor te zitten huilen haha.. Echt zo lief!! Ik denk dat ik het nog 1329857385x ga terugkijken! THANKS!!!

’s Avonds toen we na salsa les met een paar meiden nog een hapje zijn gaan eten ontving ik ineens nog een persoonlijk cadeautje uit NL van een meisje dat ik helemaal nog niet kende maar de beste vriendin van de vriendin van Tobi zijn broer blijkt te zijn. Zij was op maandag aangekomen en een van haar huisgenootjes kende mij toevallig al waardoor ze me zo supersnel -nog op mijn verjaardag- heeft kunnen opspeuren. Echt een verrassing! Bedankt Maaike en Anouk!

Zondag zat de hele familie + Rosanne en Tobi ook al bij elkaar in Groningen tijdens een gezellig Skypegesprek dat helaas niet super soepel ging door de internet verbinding, maar alsnog, bedankt!! Op vrijdag had ik hier mijn verjaardag al geweldig gevierd. We zijn uit eten geweest met een groep van zo’n 30 stagiairs en (een mooie Canadese slagroom traditie, een vies toch lief bedoeld kokosdrankje van de bar en bloemen in een fles parbo bier later) met nog veel meer mensen op een partybus gegaan, door de stad, dansend en uiteindelijk gedropt bij Touche. Wat een super avond en nacht! Volgens mij heb ik mijn verjaardag nog nooit zo uitgebreid gevierd, bedankt allemaal!!!

Ik zal jullie dan vanaf hier gaan vertellen wat ik verder gedaan heb de laatste tijd. Van 25 t/m 28 september ben ik met mijn stagebegeleider en haar assistent naar Boven-Suriname geweest. Een gebied in het midden van het land, aan de Suriname rivier. Hier hebben we meerdere projecten bezocht welke echt in het binnenland van Suriname zitten. Het was echt heel bijzonder en indrukwekkend om dit nu echt “op locatie” te zien. De mensen hebben ontzettend weinig, leven heel primitief in een houten hutje. Ze wassen alles in de rivier, kleren, afwas, zichzelf. Maar wat me opviel was dat ze toch heel gelukkig leken en straalden. Vanuit een westerse blik hebben ze zo weinig, en wordt de waarde van de steun vanuit Small Grants Programme ineens nog veel zichtbaarder. Maar ook al leven ze volgens de standaarden onder de armoedegrens, het leek niet alsof ze ongelukkig waren. Erg bijzonder en relativerend om te zien.

Nadat we weer terug in Paramaribo kwamen op zaterdagavond, gingen we zondag middag en avond alweer met ons huis weg, op dolfijnen/kaaimannen tour. We hadden mazzel want we hebben onwijs veel dolfijnen gezien (zij het in de stromende regen)! Ook is het gelukt om kaaimannen te vangen, twee kleintjes en een grote. Daar had ik wat minder mee, maargoed je moet alles een keer meegemaakt hebben niet?

Vorige week ontving ik van mijn stagebegeleidster mijn tussenbeoordeling, ja echt! Ik zit al weer op de helft jongens! De beoordeling was erg positief en dat is natuurlijk lekker :) Op dit moment ben ik druk bezig met het schrijven van het onderzoeksrapport, dat wordt de grote uitdaging voor oktober, m.n. qua beschikbare tijd. Maandag was ik 100% concentratieloos na het lieve filmpje, maar vanaf gister is het drie weken knallen om dit stuk in elkaar te gaan zetten! Dan gaat het voor beoordeling naar NL en mijn begeleidster hier, waarna ik het in december zal aanpassen en afronden, idioot hoe snel het gaat! In november gaan we ook nog een nieuwsbrief maken, die wordt echt bommetje vol! En verder gaan we waarschijnlijk nog een paar promotiefilmpjes maken. Daarnaast komt er regelmatig een los projectje tussendoor, zoals afgelopen weekeind werelddierendag in de dierentuin, waar we op zondag een project ondersteunden. Ik ben er eventjes bij geweest en heb met tegenzin een rondje door de dierentuin gelopen. Het is echt zo zielig om de grote apen en (roof)vogels in zulke kleine hokjes opgesloten te zien. Vooral nadat ik ze in het binnenland natuurlijk een paar keer in het wild heb gezien. Ik was dan ook erg blij met de campagne die door ons werd ondersteund “Een wild dier hoort in het wild”.

Op dit moment ben ik nog aan het kijken welke trip(s) ik perse nog wil doen. Er zijn heel veel “standaard” twee- en driedaagse trips hier die door veel stagiairs gedaan worden, en ook heel leuk zijn! Maar het avontuur naar de Voltzberg smaakt wel naar meer dus ben ik op zoek gegaan. Aangezien ik echt onwijs graag nog over de jungle wil vliegen, ook al is het veel te duur, ben ik dus naar een trip verder weg aan het kijken. Het eerste wat ik tegenkwam was de duivelsei expeditie. Een tocht van 18 dagen per vliegtuig/boot en voet naar een betoverende berg. Mijn fantasie sloeg een beetje op hol want ik heb de tijd en het geld helemaal niet om zo’n tocht te gaan doen, maar wow, wat gaaf! Echt een expeditie omdat je gaat leven van vis dat je vangt, dieren waarop je jaagt etc. Maar, na enig googelen kwam ik er zo’n beetje achter dat er nog maar een paar mensen op deze berg zijn geweest (in 2008 voor het eerst) en dat je toch wel enige beetje boel klim ervaring nodig hebt om een stuk die berg op te kunnen... Als ik de stukken zo las heb je wel meer nodig dan de vereiste “veel doorzettingsvermogen” in de tripjes categorie “zeer zwaar” die op de websites van touroperators vermeld staat.

Over naar de reëlere opties: de tafelberg, tebutop i.c.m. rosevelt piek of, en daar ligt tot nu toe m’n voorkeur, de kasikasima expeditie waarbij je gaat klimmen naar een van de toppen van het kasikasima gebergte waarna je (naar het schijnt) een prachtig uitzicht zult hebben over het amazone woud. Ik ben nu nog aan het informeren naar alle mogelijkheden/kosten etc, maar zodra het duidelijk is, zal ik het zeker laten weten!

Bigi Brasa vanuit Suriname voor jullie allemaal lieverds!!!