stageweken en minivakantie weekeinden in Su

Lieve vriendjes, vriendinnetjes en familie!

Hier weer eens een teken van leven uit Suriname, m.n. voor hen die geen Facebook hebben en daar dus niet kunnen volgen wat ik hier allemaal doe. In het eerste weekeind van november ben ik met Nancy en Marjon naar Nickerie/Bigi Pan geweest. Het was een heel eind rijden naar Nickerie, incl alle tussenstops zijn we zo ongeveer de hele dag onderweg geweest. Eenmaal daar, zijn we verder gegaan op een bootje richting ons huisje: op het water! Hier hebben we onze hangmatten opgehangen en een gezellig avondje gehad. We hebben nog een kaaiman kunnen vangen, oftewel: voor het leven om ons heen moeten slaan om de muggen je niet helemaal lek te laten prikken.
De zondags zijn we een modderbad gaan nemen ergens verderop op het meer (zie de foto’s onder aan dit verslag). Ook hebben we de rode ibus weten te spotten, een knalrode vogel!

De stage week die er op volgde werd onderbroken door twee dagen data invoeren voor een organisatie die samenwerkt met Small Grants Programme. Dit waren allemaal oude data uit 2006 over het spotten van dolfijnen. Prima om even te doen maar ik moet zeggen, aan het eind van de tweede dag zag ik alle excel hokjes wel duizelen. In het weekeind dat volgde regende het non stop. Ieder weekeind zou ik teleurgesteld zijn maar dit keer was ik dankbaar. Ik was namelijk druk bezig met het schrijven van een motivatiebrief en een essay om te solliciteren naar een plek voor de minor International Aid & Development. Deze minor wordt in Groningen aangeboden. Je zit dan een 10 weken in Groningen om een project op te zetten en zo’n 10 weken in het buitenland om dit daadwerkelijk uit te gaan voeren. Helaas bleek enkele weken geleden dat de minor al vol zat. Ik besloot er toch voor te gaan en eigenwijs heb ik toch een brief en essay geschreven (wat vereist was als zijnde je sollicitatie). Na een week wachten kreeg ik een mailtje waarin stond dat de betreffende coordinator zijn best voor me zou doen bij de administratie. Gisteren kreeg ik van de administratie een mailtje dat ik me kon inschrijven!! Ik las het gisterochtend vroeg en was direct klaarwakker! Waarschijnlijk zal ik nog een Engelse test moeten maken (en halen uiteraard), maar de grootste stap is genomen en een nieuw buitenlands avontuur komt er dus aan :-) Echt geweldig om in dit studiejaar dus twee uitdagingen aan te gaan op het gebied van ontwikkelingswerk, hier meer op het kantoor, straks in de praktijk.

Afgelopen twee weken ben ik hier op het kantoor voornamelijk bezig geweest met het schrijven van de nieuwsbrief (klikkerdeklik: http://www.undpsuriname.org/images/SGP/sgp%20newsletter%204.pdf). Hier staat veel in over wat er de afgelopen paar maanden is gebeurd binnen Small Grants Programme. Daarnaast ben ik druk bezig met het doorvoeren van de feedback die ik gekregen heb op het onderzoeksrapport (Communicatie strategie) dat ik heb geschreven voor de organisatie. Het is de bedoeling dat deze eind volgende week helemaal af is zodat ik in mijn een-na-laatste week mijn eindpresentatie voor alle UNDP medewerkers kan geven.

Vorige week hadden we zaterdags een super gezellige buurt BBQ bij onze buren met veel gezellige mensen tot in de kleine uurtjes. Op X moment toch maar besloten lekker te gaan slapen want zondag ging mijn wekker al om 06u. Ik mocht mee met het Green Heritage Fund (waarvoor ik de data had ingevoerd) naar Braamspunt waarbij onderweg meetingen naar dolfijnen gedaan. We hadden maar een uurtje op Braamspunt, een zandbank aan de monding van de Suriname rivier, maar het was er echt prachtig en het vroeg opstaan meer dan waard!

Afgelopen weekeind zijn we met een groepje naar Overbrigde gegaan, een aangelegd strand aan de rivier waar hangmat hutjes op de oever staan. Nancy had dit georganiseerd voor haar verjaardag, super bedankt! Het was echt een heerlijk weekeind ondanks onze bananenhouding in de hangmat ;-) Zondagavond hebben we met ons huis vervroegd Sinterklaas gevierd, incl. surprises en gedichten, pepernoten en taaitaaimannetjes! Dit alles terwijl de kerstslingers bij ons, en overal in de stad, al hangen.
Komend weekeind willen Karin en ik graag met de auto dorpjes in de omgeving van Paramaribo bezoeken. We hebben alleen nog niet een betrouwbare en betaalbare auto gevonden, dus dat wordt nog even zoeken. We willen drie dagen gaan, maar we moeten dus eerst even afwachten of het allemaal gaat lukken. En anders bedenken we wel een andere manier om op pad te gaan want we willen beide graag de dorpjes bezoeken. Hangmat mee en gaan!
Mijn laatste weekeind (14/15 dec) zal ik dan nog naar Brownsberg gaan. Om vervolgens de laatste dingetjes op het kantoor af te ronden en weer richting Nederland te vliegen :-( Ja jongens, de tijd gaat nu ineens wel heel erg snel! Nog maar 3,5 week en dan ben ik weer terug. Omdat huisgenootje Sanne donderdag al vertrekt en huisgenootjes Bertina en Karin een paar dagen voor mij, lijkt het deels nog ver weg maar tegelijk ook zo dichtbij omdat veel mensen in mijn omgeving nu over het terug gaan praten. Vooralsnog wil ik er niet al te veel aan denken, zéker niet wanneer ik hoor dat mensen in NL al weer handschoenen dragen... ik zou echt niet weten waar ik die gelaten heb.

Vandaag kreeg ik toch nog bezoek uit Nederland, namelijk van Marius Bremmer, de coordinator buitenland stages. Hij is een halfuurtje op 't kantoor geweest om te praten over hoe het gaat en ook om e.e.a. te regelen voor nieuwe stagiaires. Hij is er maar een paar dagen en qua weer heeft hij geen geluk, hier regent en onweert het al de hele dag (dan is de gedachte aan lekker onder een dekentje voor de houtkachel zeker niet verkeerd). Ongetwijfeld zal het morgen weer heel heet zijn wanneer we de hele dag in de auto zitten voor een veldbezoek aan Nickerie :-) Het rode kruis zal een onderzoek presenteren en wij presenteren e.e.a. over de organisatie met de nadruk op klimaatverandering. Hopelijk rolt hier in de toekomst weer een nieuw project uit voort!

Dat was ‘m weer. Bigi Brasa voor iedereen, x!